topluluk — is., ğu 1) Nitelikleri bakımından bir bütün oluşturan kimselerin hepsi, toplum, camia, cemiyet Bu müşterek duygu ve anlayış birçok zevkleri birleştirir ve bir topluluk meydana getirirdi. A. Ş. Hisar 2) Aynı yerde bulunan insan kalabalığı 3)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
topluluk adı — is., dbl. Birlik kavramı taşıyan topluluğa verilen ad, topluluk ismi: Ordu, alay, tabur, sürü gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük
topluluk eki — is., dbl. Adlarda sayı bakımından topluluk ve birliktelik gösteren ek … Çağatay Osmanlı Sözlük
topluluk ismi — is., dbl. Topluluk adı … Çağatay Osmanlı Sözlük
topluluk sayısı — is. Topluluğu meydana getiren sayı … Çağatay Osmanlı Sözlük
gezici topluluk — is., ğu, tiy. Belli bir yeri olmayıp özel araçlarla dolaşarak oyunlar sergileyen topluluk … Çağatay Osmanlı Sözlük
otsu topluluk — is., ğu, bit. b. Gövdesi odunlaşmayan kısa ömürlü bitki topluluğu … Çağatay Osmanlı Sözlük
avane — topluluk … Beypazari ağzindan sözcükler
konuşma yapmak — topluluk karşısında bir konuda konuşmak Gerekli gördüğü takdirde yasama yılının ilk günü, Türkiye Büyük Millet Meclisinde açılış konuşmasını yapmak. Anayasa … Çağatay Osmanlı Sözlük
mukabele okumak — topluluk karşısında dinleyicilerin takip edebileceği biçimde Kur an ı okumak … Çağatay Osmanlı Sözlük
CAMİA — Topluluk. Birlik. Kütle. * Dâr ül fünûn … Yeni Lügat Türkçe Sözlük